.......................................................................................................................................................................................... Photo S.C.
Tartares, Ouzbeks, Nénètses / tout le peuple ukrainien, / et même les Allemands de la Volga / attendent les traducteurs.
Et peut-être, en ce moment, / un Japonais / me traduit en turc / et atteint mon âme.

Ossip Mandelstam


mardi 21 août 2012

Forough Farrokhzad (1935-1967, Iran)




SEULE LA VOIX DEMEURE

Pourquoi je devrais m’arrêter, pourquoi ?
Les oiseaux ont filé vers les côtes bleues
L’horizon est vertical
L’horizon est vertical, et le mouvement une eau jaillie
Aux limites de la vision tournent les planètes lumineuses
La terre dans les hauteurs se répète
Les puits d’air se métamorphosent en tunnels communicants
Et le jour est une étendue qui dépasse les idées du ver à journal

Pourquoi je devrais m’arrêter ?
Le chemin traverse les vaisseaux de la vie
L’environnement au creux de l’utérus de la lune
Tuera les cellules contaminées
Et dans l’espace chimique de l’aube
Seule la voix demeure
Seule la voix attirera les particules du temps
Pourquoi je devrais m’arrêter ?

Qu’est-ce qu’un marécage
Sinon une frayère d’insectes corrompus
Des têtes gonflées des cadavres sortent les pensées de la morgue
Le lâche dissimule sa lâcheté dans le noir
Et quand c’est le cafard qui parle pourquoi je devrais m’arrêter ?
L’œuvre des lettres en plomb est vaine
Elle ne sauvera pas de la médiocrité
Je viens des arbres
Respirer l’air vicié me rend malade
L’oiseau qui mourait m’a laissé un conseil
Me souvenir de l’envol

Le but de toute force
Est de fusionner avec l’essence du soleil
De se couler dans l’intelligence de la lumière
Les moulins à vent se détraquent en toute logique
Pourquoi je devrais m’arrêter ?
Mes seins nourrissent les grappes vertes du blé
La voix, seule la voix demeure
La voix du désir limpide de l’eau à couler
La voix de l’étoile dans sa profusion lumineuse
Sur la paroi féminine de la terre
La voix concevant l’embryon du sens
Et l’expansion du partage de l’amour
La voix, la voix, seule la voix demeure

Au pays des nains
La mesure tourne toujours
Dans l’orbite du zéro
Pourquoi je devrais m’arrêter ?
J’obéis aux quatre éléments
Et le gouvernement local des aveugles
N’a pas à dicter le règlement de mon cœur

Que gémisse sans fin la sauvagerie
Dans le sexe de l’animal me laisse indifférente
Que remue sans valeur le ver
dans le vide de la chair me laisse indifférente
J’ai la lignée des fleurs dans le sang qui m’exhorte à vivre
La lignée des fleurs, vous comprenez ?


De Seule la voix demeure/Sólo la voz permanece/ تنها صداست که می ماند
Editions L’Oreille du Loup et Universidad Autónoma de Sinaloa, 2011
Version française de Stéphane Chaumet, en collaboration avec Jaleh Chegeni






تنها صداست که مي ماند 


چرا توقف کنم،چرا؟

پرنده ها به ستوي جانب آبي رفته اند

افق عمودي است

افق عمودي است و حرکت : فواره وار

و در حدود بينش

سياره هاي نوراني ميچرخند

زمين در ارتفاع به تکرار ميرسد

و چاههاي هوايي

به نقب هاي رابطه تبديل ميشوند

و روز وسعتي است

که در مخيله ي تنگ کرم روزنامه نميگنجد

چرا توقف کنم؟

راه از ميان مويرگ هاي حيات مي گذرد

کيفيت محيط کشتي زهدان  ماه

سلول هاي فاسد را خواهد کشت

و در فضاي شيميايي بعد از طلوع

تنها صداست

صدا که ذوب ذره هاي زمان خواهد شد .

چرا توقف کنم؟


 چه مي تواند باشد مرداب

چه مي تواند باشد جز جاي تخم ريزي حشرات فاسد

افکار سردخانه را جنازه هاي باد کرده رقم مي زنند .

نامرد ، در سياهي

فقدان مرديش را پنهان کرده است

و سوسک ....آه

وقتي که سوسک سخن مي گويد .

 چرا توقف کنم؟

  همکاري حروف سربي بيهوده ست .

  همکاري حروف سربي

انديشه ي حقير را نجات خواهد داد .

من از لاله ي درختانم

تنفس هواي مانده ملولم ميکند

پرنده اي که مرده بود به من پند داد که پرواز را بخاطر

 بسپارم


 نهايت تمامي نيروها پيوستن است ، پيوستن

به اصل روشن خورشيد

و ريختن به شعور نور

طبيعي است

که آسياب هاي  بادي ميپوسند

چرا توقف کنم؟

من خوشه هاي نارس گندم را

به زير پستان ميگيرم

و شير مي دهم

صدا ،  صدا ،  تنها صدا

صداي خواهش شفاف آب به جاري شدن

صداي ريزش نور ستاره بر جدار مادگي خاک

صداي انعقاد نطفه ي معني

و بسط ذهن مشترک عشق

صدا ، صدا ، صدا ، تنها صداست که ميماند


در سرزمين قد کوتاهان

معيارهاي سنجش

هميشه بر مدار صفر سفر کرده‌اند

چرا توقف کنم؟

من از عناصر چهارگانه اطاعت ميکنم

و کار تدوين نظامنامه نيست


مرا به زوزه ي دراز توحش

 درعضو جنسي حيوان چکار

مرا به حرکت حقير کرم در خلاء گوشتي چکار

مرا تبار خوني گل ها به زيستن متعهد کرده است

تبار خوني گل ها ميدانيد ؟


De Seule la voix demeure/Sólo la voz permanece/ تنها صداست که می ماند
Editions L’Oreille du Loup et Universidad Autónoma de Sinaloa, 2011
Version française de Stéphane Chaumet, en collaboration avec Jaleh Chegeni